Aanvullende terugblik San Cristobal - Campeche
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Sander en Albert
27 Februari 2009 | Guatemala, Guatemala-stad
Palenque:
Op vrijdag 9 januari komen we eind van de middag aan in de mayastad Palenque, veelal vergeleken met steden in Guatemala als Tikal en Copan vanwege de ruines die nog behoorlijk intact zijn. Palenque staat al maandenlang bovenaan ons lijstje met bestemmingen in Centraal-Amerika. Vol spanning zijn we dan ook afgereisd van San Cristobal de Las Casas naar Palenque (door de Maya´s ´versterking´ genoemd). Het geeft mij een goed gevoel dat de stad al lang verlaten was nadat de Spanjaarden de stad wilden veroveren. De reis viel tegen: urenlang door de jungle reizen en ziek worden van het bochtenwerk van de chauffeur. Daarnaast bleek ons doel om in cabañas te slapen behoorlijk tegen te vallen..
Onze Vlaamse gids uit ons avontuur in San Cristobal (tour Cañon del Sumerio) vertelde ons over een lange weg met verschillende verblijfplaatsen als cabañans (hutten) en hotels. Na drie cabañas te hebben bezocht zonder resultaat (allen volgeboekt) is het raak bij ´Elementos Natural´. We checken in bij een ongeinteresseerd moedertje van hooguit 22. We verblijven hier een nacht, maar nog diezelfde avond reserveren we bij een veel gezelliger uitziend verblijf: een stuk jungle met hutten en simpele huisjes. ´Elementos Natural´ brengt ons echter nog wel in contact met de Argentijnse zangeres Mariana, die we later nog vele malen tegen zouden komen. Ook treffen we een verschrikkelijke spin in ons fonteintje die iets wegheeft van een vogelspin. Sindsdien zijn we tijdens het tandenpoetsen zeer alert.
De volgende dag besluiten we gedrieeen (Argentina en wij) naar de hutten 200 meter verderop te gaan en dit blijkt al snel een uitstekende beslissing. De eigenares is een wat oudere dame die verschrikkelijk slim oogt. Leuke conversaties mee gehad. Verder is er een restaurantje waar prima (o.a. Mexicaans!) eten, Zuid-Amerikaanse livemuziek en verlate hippy´s (Zapatiste rebels) zijn. (Vuur)dansen is hier orde van de dag. Het restaurant zit altijd vol met mensen en blijkt een ontmoetingsplaats te zijn. Naast Mariana ontmoeten we onze Amsterdamse vriendinnen (die geen vriendinnen van elkaar blijken te zijn) opnieuw. Een generatiekloof blijkt echter spelbreker te zijn, maar dat geldt uiteraard niet voor de velen potjes yahtzee en flessen wijn (vino tinto) die we gefinisht hebben met de Hollanders.
Eind van de ochtend vertrekken we met een collectivo naar de ruines van Palenque. Mannen in zwarte pakken en shotguns openen voor ons de hefbomen. Twee kilometer verderop komen we bij het mayacomplex aan. Zoiets indrukwekkends hebben we nog niet eerder gezien. We bezoeken de schitterende tempels van Palenque waarvan de originele rode kleur deels nog zichtbaar is. Graag wil ik even verwijzen naar een indrukwekkende film van Mel Gibson die de Mayacultuur gedeeltelijk juist en prachtig in beeld brengt. Voor deze film genaamd Apocalypto is onder andere gebruik gemaakt van de ruines in Palenque (zo bestaat er ook een Starwars-film (Retour de Jedi) die zich gedeeltelijk afspeelt in Tikal, Guatemala).
Verder bezoeken we El Templo de la Cruz (Tempel van het Kruis) en het paleis, bestaande uit indrukwekkende gebouwen en binnenplaatsen. Hier treffen we prachtige beelden, stucco-reliëfs en een opmerkelijke toren met vier verdiepingen. Ook horen we een macho krijsen in de jungle. Dit keer geen Mexicaantje maar de macho-aap, de fysieke leider van een groep apen. Het geluid dat hij maakt lijkt gek genoeg op dat van een jachtluipaard, maar die heb je hier niet.
´s Avonds eten we in het restaurantje taco´s, pizza en voor de Mariana, onze vegetarische, Argentijnse (tja, echt een ongelooflijke combinatie) vriendin salade. Mijn pizza Hawaii kwam overigens pas nadat Sander en Mariana respectievelijk hun taco´s en salade verteerd hadden. Wederom een dag om nooit te vergeten. We zijn nog moe van het reizen en gaan vroeg naar bed. Mariana geeft ons nog haar laatste album (cd) waar we terug in Nederland zeker naar gaan luisteren.
Voor de volgende dag (11 januari) hebben we een tour geboekt naar Aqua Azul. De naam zegt het al en blauw was het water zeker. De cascadas zijn immens groot, helder en schoon. Helaas hadden we onze zwembroek vergeten, maar het was uiterst cool om te overkant van de watervallen te bereiken, lopend wel te verstaan. We vertrekken die ochtend met een grote chevro-bus richting Aqua Azul. Onze eerste stop van 40 minuten was bij kleinere watervallen, wel imposant, waar water uit de bergen zo´n 30 meter naar beneden valt. Als het droog is stroomt er nauwelijks water naar beneden en zijn de cascadas lang niet zo indrukwekkend. Ook zie je geen Mexicanen van een enorme rots afduiken als het droog is. Het was erg vochtig op dat moment (buiten het regenseizoen om), dus kun je nagaan wat we allemaal gezien hebben.
We vervolgen onze rit, Mariana uit Buenos Aires is er ook weer bij, naar de enige echte Aqua Azul. Een klein uur later stap ik (Ap) kotsmisselijk uit het busje en moet ik eerst een half uur bijkomen van de rit door de bergen. Sander voelt zich uitstekend en schenkt de cola die fungeert als remmer. Ik drink en voel me stukken beter.
De watervallen Aqua Azul zijn een bezienswaardigheid waar een hele klimtocht aan vooraf gaat. Het water is verschrikkelijk blauw en helder. We maken foto´s vanuit de watervallen. Grote stukken zijn ondiep en hebben een minder sterke stroming, waardoor je deze kan betreden. We vervolgen ons pad en zien knotsen van bomen en wat vreemde dieren zoals een enkele leguaan. Onze tocht naar de top van de watervallen is parallel aan de watervallen en dat levert imposante foto´s op. We zien Indiaanse vrouwen zich wassen in de watervallen, waar even verderop andere vrouwen de kleren van hun gezin staan te wassen.
Uiteindelijk aangekomen aan de top, omgeven door jungle, hebben we een perfect uitzicht over de Aqua Azul. Mariana doet nog wat joga en na een uur geven we, alledrie met een verfrissend hoofd, onze tocht een vervolg en dalen we weer af naar het begin van de watervallen.
Die avond eten we in een goed restaurant pasta´s met zalmen en papas frites met wijnen, bieren en koffie´s. We maken ons op voor een lange rit (zo´n 6 uur) naar Campeche, richting de Yucatan. We verlaten morgen de staat Chiapas, misschien wel de mooiste en armste staat van Mexico. Het is een geweldige belevenis om ´s nachts voordat je naar bed gaat even een stukje door de jungle te lopen en een geweldige stilte te horen. En het is er echt pikkedonker! Dat doen we dan ook en drinken nog een klein pintje met een groep zapatiste rebels waaronder zich twee geweldige gitaristen bevinden. Als we teruglopen ervaren we wat echt donker is. Wat een mooie dag! We wensen Mariana een goede nacht en duiken ons bed in. Silencio...
Bekijk onze laatste foto´s op: www.picasaweb.google.com/sandercok
Op vrijdag 9 januari komen we eind van de middag aan in de mayastad Palenque, veelal vergeleken met steden in Guatemala als Tikal en Copan vanwege de ruines die nog behoorlijk intact zijn. Palenque staat al maandenlang bovenaan ons lijstje met bestemmingen in Centraal-Amerika. Vol spanning zijn we dan ook afgereisd van San Cristobal de Las Casas naar Palenque (door de Maya´s ´versterking´ genoemd). Het geeft mij een goed gevoel dat de stad al lang verlaten was nadat de Spanjaarden de stad wilden veroveren. De reis viel tegen: urenlang door de jungle reizen en ziek worden van het bochtenwerk van de chauffeur. Daarnaast bleek ons doel om in cabañas te slapen behoorlijk tegen te vallen..
Onze Vlaamse gids uit ons avontuur in San Cristobal (tour Cañon del Sumerio) vertelde ons over een lange weg met verschillende verblijfplaatsen als cabañans (hutten) en hotels. Na drie cabañas te hebben bezocht zonder resultaat (allen volgeboekt) is het raak bij ´Elementos Natural´. We checken in bij een ongeinteresseerd moedertje van hooguit 22. We verblijven hier een nacht, maar nog diezelfde avond reserveren we bij een veel gezelliger uitziend verblijf: een stuk jungle met hutten en simpele huisjes. ´Elementos Natural´ brengt ons echter nog wel in contact met de Argentijnse zangeres Mariana, die we later nog vele malen tegen zouden komen. Ook treffen we een verschrikkelijke spin in ons fonteintje die iets wegheeft van een vogelspin. Sindsdien zijn we tijdens het tandenpoetsen zeer alert.
De volgende dag besluiten we gedrieeen (Argentina en wij) naar de hutten 200 meter verderop te gaan en dit blijkt al snel een uitstekende beslissing. De eigenares is een wat oudere dame die verschrikkelijk slim oogt. Leuke conversaties mee gehad. Verder is er een restaurantje waar prima (o.a. Mexicaans!) eten, Zuid-Amerikaanse livemuziek en verlate hippy´s (Zapatiste rebels) zijn. (Vuur)dansen is hier orde van de dag. Het restaurant zit altijd vol met mensen en blijkt een ontmoetingsplaats te zijn. Naast Mariana ontmoeten we onze Amsterdamse vriendinnen (die geen vriendinnen van elkaar blijken te zijn) opnieuw. Een generatiekloof blijkt echter spelbreker te zijn, maar dat geldt uiteraard niet voor de velen potjes yahtzee en flessen wijn (vino tinto) die we gefinisht hebben met de Hollanders.
Eind van de ochtend vertrekken we met een collectivo naar de ruines van Palenque. Mannen in zwarte pakken en shotguns openen voor ons de hefbomen. Twee kilometer verderop komen we bij het mayacomplex aan. Zoiets indrukwekkends hebben we nog niet eerder gezien. We bezoeken de schitterende tempels van Palenque waarvan de originele rode kleur deels nog zichtbaar is. Graag wil ik even verwijzen naar een indrukwekkende film van Mel Gibson die de Mayacultuur gedeeltelijk juist en prachtig in beeld brengt. Voor deze film genaamd Apocalypto is onder andere gebruik gemaakt van de ruines in Palenque (zo bestaat er ook een Starwars-film (Retour de Jedi) die zich gedeeltelijk afspeelt in Tikal, Guatemala).
Verder bezoeken we El Templo de la Cruz (Tempel van het Kruis) en het paleis, bestaande uit indrukwekkende gebouwen en binnenplaatsen. Hier treffen we prachtige beelden, stucco-reliëfs en een opmerkelijke toren met vier verdiepingen. Ook horen we een macho krijsen in de jungle. Dit keer geen Mexicaantje maar de macho-aap, de fysieke leider van een groep apen. Het geluid dat hij maakt lijkt gek genoeg op dat van een jachtluipaard, maar die heb je hier niet.
´s Avonds eten we in het restaurantje taco´s, pizza en voor de Mariana, onze vegetarische, Argentijnse (tja, echt een ongelooflijke combinatie) vriendin salade. Mijn pizza Hawaii kwam overigens pas nadat Sander en Mariana respectievelijk hun taco´s en salade verteerd hadden. Wederom een dag om nooit te vergeten. We zijn nog moe van het reizen en gaan vroeg naar bed. Mariana geeft ons nog haar laatste album (cd) waar we terug in Nederland zeker naar gaan luisteren.
Voor de volgende dag (11 januari) hebben we een tour geboekt naar Aqua Azul. De naam zegt het al en blauw was het water zeker. De cascadas zijn immens groot, helder en schoon. Helaas hadden we onze zwembroek vergeten, maar het was uiterst cool om te overkant van de watervallen te bereiken, lopend wel te verstaan. We vertrekken die ochtend met een grote chevro-bus richting Aqua Azul. Onze eerste stop van 40 minuten was bij kleinere watervallen, wel imposant, waar water uit de bergen zo´n 30 meter naar beneden valt. Als het droog is stroomt er nauwelijks water naar beneden en zijn de cascadas lang niet zo indrukwekkend. Ook zie je geen Mexicanen van een enorme rots afduiken als het droog is. Het was erg vochtig op dat moment (buiten het regenseizoen om), dus kun je nagaan wat we allemaal gezien hebben.
We vervolgen onze rit, Mariana uit Buenos Aires is er ook weer bij, naar de enige echte Aqua Azul. Een klein uur later stap ik (Ap) kotsmisselijk uit het busje en moet ik eerst een half uur bijkomen van de rit door de bergen. Sander voelt zich uitstekend en schenkt de cola die fungeert als remmer. Ik drink en voel me stukken beter.
De watervallen Aqua Azul zijn een bezienswaardigheid waar een hele klimtocht aan vooraf gaat. Het water is verschrikkelijk blauw en helder. We maken foto´s vanuit de watervallen. Grote stukken zijn ondiep en hebben een minder sterke stroming, waardoor je deze kan betreden. We vervolgen ons pad en zien knotsen van bomen en wat vreemde dieren zoals een enkele leguaan. Onze tocht naar de top van de watervallen is parallel aan de watervallen en dat levert imposante foto´s op. We zien Indiaanse vrouwen zich wassen in de watervallen, waar even verderop andere vrouwen de kleren van hun gezin staan te wassen.
Uiteindelijk aangekomen aan de top, omgeven door jungle, hebben we een perfect uitzicht over de Aqua Azul. Mariana doet nog wat joga en na een uur geven we, alledrie met een verfrissend hoofd, onze tocht een vervolg en dalen we weer af naar het begin van de watervallen.
Die avond eten we in een goed restaurant pasta´s met zalmen en papas frites met wijnen, bieren en koffie´s. We maken ons op voor een lange rit (zo´n 6 uur) naar Campeche, richting de Yucatan. We verlaten morgen de staat Chiapas, misschien wel de mooiste en armste staat van Mexico. Het is een geweldige belevenis om ´s nachts voordat je naar bed gaat even een stukje door de jungle te lopen en een geweldige stilte te horen. En het is er echt pikkedonker! Dat doen we dan ook en drinken nog een klein pintje met een groep zapatiste rebels waaronder zich twee geweldige gitaristen bevinden. Als we teruglopen ervaren we wat echt donker is. Wat een mooie dag! We wensen Mariana een goede nacht en duiken ons bed in. Silencio...
Bekijk onze laatste foto´s op: www.picasaweb.google.com/sandercok
-
28 Februari 2009 - 08:09
Leo :
Mooie foto's mannen ! En de ondertiteling via de verhalen vind ik ook hartstikke leuk. Echt een wereld-reis. Jullie zien er trouwens nog goed uit na al dat afzien. Doe maar snel weer een nieuwe aflevering.
-
28 Februari 2009 - 13:28
Jeroen:
Dit verhaal beschrijft wel mooi het bijzondere aan jullie reis, echt gaaf om te lezen wat jullie meemaken en de foto's zijn ook echt heel mooi! Zo zie je ook mooi de verschillen in cultuur, als ik me bedenk dat wij net carnaval achter de rug hebben:P veel plezier nog!! -
02 Maart 2009 - 08:40
Anneke & Pieter:
Ziet er allemaal prima uit, mooie foto's. Fijne tijd verder! (niet zoveel klagen over vermoeidheid. Dat is psychisch!)
Anneke & Pieter. -
04 Maart 2009 - 10:25
Raoel:
Amigos,
Mooi om weer wat verhalen te lezen van jullie. Het lijkt me een prachtige ervaring. Misschien iets voor ons Jeroen?? Nog veel plezier daar! Hasta luego -
10 Maart 2009 - 08:59
Bianca:
Hoi Sander&Ab goed om weer wat van jullie gelezen en gehoord te hebben.
Ja hier in La Hollanda volgen we jullie op de voet( niet letterlijk natuurlijk want er moet ook nog gewerkt worden.
Ben benieuwd naar het vervolg dus blijven schrijven.
Dikke knuffels van Bianca&Katten -
14 Maart 2009 - 14:52
Joost:
Mooie verhalen om te lezen. Zo'n reis lijkt mij ok wel leuk! Jammer dat ik (nog) niets van Cuba heb gelezen. Daar gaan we namelijk eind dit jaar zelf ook heen (via Mexico)
Plezier nog, Gr Joost en Marieke -
16 Maart 2009 - 16:48
Marga:
Gelukkig weer verhalen.
En dan nu in Yucatan?
Ik ben jaloers!
Stuurde je een mailtje met een foto.
Nee, nee........ niet van mezelf hoor!
Kom je uit met je geld?
Want ook al is het goedkoop: voor je het weet zijn de pegels schaars.
Groetjes aan Appie,
liefs van Marga. -
18 Maart 2009 - 21:16
Donkey:
Mannen,
ik zou zeggen bundelen en uitbrengen al jullie verhalen!! Keep up the good reporting!!
laters!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
