Quatro dias en Acapulco
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Sander en Albert
25 December 2008 | Mexico, Puerto Escondido
Jueves 18 de Deciembre.
De uitgestippelde reis van Taxco naar Acapulco was er eentje om niet snel meer te vergeten. Gisteren hebben we nog gecheckt en twee keer nagevraagd hoe laat de bus vanuit het zilverstadje Taxco vertrekt richting de Stille Oceaan. "Once hora" werd ons medegedeeld. Toen we om tien uur aankwamen was de bus richting Acapulco net vertrokken, die van 11 uur reed niet, en de eerstvolgende bus zou om 13.30 uur vertrekken. Cokky, The American guy Andre en ik nemen aan dat dit hoort bij de mentaliteit hier in Mexico. Tot die tijd hebben we onze tijd nuttig besteed in een internetcafe waar we met zilverstukken diende te betalen. De busrit duurt zo n vijf uur en wat we onderweg tegenkomen heeft veel weg van een landschap dat wij kennen van onze stripheld Lucky Luke en de Clint Eastwood-films (Good, Bad en the Ugly (Andre)) in het Wilde Westen. We voelen ons momenteel sterk verbonden met beiden helden en genieten van onze (gringo-)roem. Cactussen zo groot als huizen, armoedige dorpjes, immense markten, kinderarbeid, veel droogte en roofvogels. Blijkbaar heeft het hier maanden niet meer geregend. Om 18.15 uur komen we aan in Acapulco.
In eerste instantie geeft deze stad met 616.400 inwoners een ietwat pauperige indruk, hetgeen later bleek mee te vallen. Erg toeristich en ook hier scheuren de witte kevertjes en Amerikaanse trucks/pickups je om de oren. We komen in een gezellig hostel terecht, genaamd K3, met kleine slaapkamers. Het hostel bestaat langer dan dat onze Vlaamse vriendinnen oud zijn. Wie ons meteen opvallen zijn de barvrouwen/hostelmedewerkers en wie hen direct opvielen waren de zeer aanwezige American guy en Cokky en Ap. Met Sofia, Mariana en Trini hebben we veel gelachen. Ap zou later een kortstondige relatie krijgen met de Mexicaanse Mariana. Overigens konden ze onze taxikosten behoorlijk drukken door hun vrouwelijkheden te tonen aan de taxichauffeurs, zodat wij vervolgens voor 20 pesos (=1,30 EURO) aan de andere kant van de stad waren.
We voetballen op het strand met de locale bevolking die dit prachtig vindt en overigens behoorlijk agressief speelt, iets dat we van Salcido (ook al zo n volksheld) niet gewend zijn. Verder bezoeken we de cliffs aan de rand van de stad waar jongens met een enorm aanzien van 45 meter hoogte van een klif afspringen, na een kruisje te hebben geslagen. Tot nu toe hebben we nog geen hostel ontdekt waar we zelf kunnen koken, dus helaas moeten we elke dag twee keer uit eten. Ook hier blijkt het eten vrij vet. Taco^s&Beer was wel een aardige tent. Helaas waren er geen tacos en bier, iets waar we op dat moment enorm veel zin in hadden. Daarnaast nog een leuk feestje meegemaakt in de Paradise met een prachtige Wet Bikini Contest. Ook Mariana genoot met volle teugen, ik vind het nog steeds jammer dat ze niet mee heeft gedaan. Verder vochten de Mexicanen om de gratis wodka en was het niet echt een paradijs zoals wij ons hadden voorgesteld.
In het hostel hebben we veel Spaans geleerd met de medewerkers. De Amerikaan probeert ons steeds voor te zijn als we iets willen vragen, maar met zijn verschrikkelijke Amerikaanse accent is zijn Spaanse uitspraak uiteindelijk onbegrijpelijk voor de bevolking.
Uiteindelijk verblijven we vier dagen in Acapulco. Een heerlijk strand, maar niet zo bijzonder in haar omgeving. Wel hebben we veel mensen leren kennen, zoals Milan, een Servische jongen die op uitwisseling was in Mexico-City en genoot van een korte vakantie. Een mooie vent met wie we zeker contact houden. Ook twee Amerikaanse broers uit South-Carolina, die we later zouden tegenkomen in Puerto Escondido. Maandag 22 december vertrekken we om 23.00 uur s avonds met een bus voor een lange rit richting het surfoord Puerto Escondido, meer richting het Zuid-Oosten. Wat ons hier te wachten stond vertellen we binnenkort.
Thuisfront
Inmiddels een week weg en we missen onze achterblijvers enorm. Maar moeders, we (laten) wassen onze kleren regelmatig, vaders, het gaat aardig goed met de chickas Mexicanas en broeders, de taal gaat ons al aardig af en op voetbalgebied doen we niet af bij de Mexicanen.
Recuerdos de Alejandro y Beto
De uitgestippelde reis van Taxco naar Acapulco was er eentje om niet snel meer te vergeten. Gisteren hebben we nog gecheckt en twee keer nagevraagd hoe laat de bus vanuit het zilverstadje Taxco vertrekt richting de Stille Oceaan. "Once hora" werd ons medegedeeld. Toen we om tien uur aankwamen was de bus richting Acapulco net vertrokken, die van 11 uur reed niet, en de eerstvolgende bus zou om 13.30 uur vertrekken. Cokky, The American guy Andre en ik nemen aan dat dit hoort bij de mentaliteit hier in Mexico. Tot die tijd hebben we onze tijd nuttig besteed in een internetcafe waar we met zilverstukken diende te betalen. De busrit duurt zo n vijf uur en wat we onderweg tegenkomen heeft veel weg van een landschap dat wij kennen van onze stripheld Lucky Luke en de Clint Eastwood-films (Good, Bad en the Ugly (Andre)) in het Wilde Westen. We voelen ons momenteel sterk verbonden met beiden helden en genieten van onze (gringo-)roem. Cactussen zo groot als huizen, armoedige dorpjes, immense markten, kinderarbeid, veel droogte en roofvogels. Blijkbaar heeft het hier maanden niet meer geregend. Om 18.15 uur komen we aan in Acapulco.
In eerste instantie geeft deze stad met 616.400 inwoners een ietwat pauperige indruk, hetgeen later bleek mee te vallen. Erg toeristich en ook hier scheuren de witte kevertjes en Amerikaanse trucks/pickups je om de oren. We komen in een gezellig hostel terecht, genaamd K3, met kleine slaapkamers. Het hostel bestaat langer dan dat onze Vlaamse vriendinnen oud zijn. Wie ons meteen opvallen zijn de barvrouwen/hostelmedewerkers en wie hen direct opvielen waren de zeer aanwezige American guy en Cokky en Ap. Met Sofia, Mariana en Trini hebben we veel gelachen. Ap zou later een kortstondige relatie krijgen met de Mexicaanse Mariana. Overigens konden ze onze taxikosten behoorlijk drukken door hun vrouwelijkheden te tonen aan de taxichauffeurs, zodat wij vervolgens voor 20 pesos (=1,30 EURO) aan de andere kant van de stad waren.
We voetballen op het strand met de locale bevolking die dit prachtig vindt en overigens behoorlijk agressief speelt, iets dat we van Salcido (ook al zo n volksheld) niet gewend zijn. Verder bezoeken we de cliffs aan de rand van de stad waar jongens met een enorm aanzien van 45 meter hoogte van een klif afspringen, na een kruisje te hebben geslagen. Tot nu toe hebben we nog geen hostel ontdekt waar we zelf kunnen koken, dus helaas moeten we elke dag twee keer uit eten. Ook hier blijkt het eten vrij vet. Taco^s&Beer was wel een aardige tent. Helaas waren er geen tacos en bier, iets waar we op dat moment enorm veel zin in hadden. Daarnaast nog een leuk feestje meegemaakt in de Paradise met een prachtige Wet Bikini Contest. Ook Mariana genoot met volle teugen, ik vind het nog steeds jammer dat ze niet mee heeft gedaan. Verder vochten de Mexicanen om de gratis wodka en was het niet echt een paradijs zoals wij ons hadden voorgesteld.
In het hostel hebben we veel Spaans geleerd met de medewerkers. De Amerikaan probeert ons steeds voor te zijn als we iets willen vragen, maar met zijn verschrikkelijke Amerikaanse accent is zijn Spaanse uitspraak uiteindelijk onbegrijpelijk voor de bevolking.
Uiteindelijk verblijven we vier dagen in Acapulco. Een heerlijk strand, maar niet zo bijzonder in haar omgeving. Wel hebben we veel mensen leren kennen, zoals Milan, een Servische jongen die op uitwisseling was in Mexico-City en genoot van een korte vakantie. Een mooie vent met wie we zeker contact houden. Ook twee Amerikaanse broers uit South-Carolina, die we later zouden tegenkomen in Puerto Escondido. Maandag 22 december vertrekken we om 23.00 uur s avonds met een bus voor een lange rit richting het surfoord Puerto Escondido, meer richting het Zuid-Oosten. Wat ons hier te wachten stond vertellen we binnenkort.
Thuisfront
Inmiddels een week weg en we missen onze achterblijvers enorm. Maar moeders, we (laten) wassen onze kleren regelmatig, vaders, het gaat aardig goed met de chickas Mexicanas en broeders, de taal gaat ons al aardig af en op voetbalgebied doen we niet af bij de Mexicanen.
Recuerdos de Alejandro y Beto
-
25 December 2008 - 09:45
Petra:
Ben trots op jullie -
25 December 2008 - 09:51
Leo:
Mooi, het avontuur is zo te lezen nu echt begonnen ! Fijne feestdagen boys. -
25 December 2008 - 12:30
Mark:
"Ap zou later een kortstondige relatie krijgen met de Mexicaanse Mariana." kijk.... dat zijn dingen waar men meer over wil horen! ;)
Er waren eens een 2 nederlanders, een serv en een amerikaan .... wordt dit een slechte grap??? haha
xx -
25 December 2008 - 14:18
Monique:
Onvoorstelbaar dat jullie pas 1,5 week weg zijn! Het lijkt voor mij alweer een eeuwigheid geleden dat we jullie naar het vliegveld hebben gebracht. En wat maken jullie al een hoop mee in zo'n korte tijd. Het stelt me enorm gerust dat er in ieder geval schone kleding voorhanden blijft, mijn grootste angst is daarmee weggenomen...... Heerlijk hoor om elke keer weer een nieuw verhaal te lezen, dat wordt een fraai boekwerkje. Nog veel mooie avonturen toegewenst, merken jullie daar nog wat van kerst? Liefs en knuffel x -
25 December 2008 - 15:54
Michel:
Mooi verhaal weer mannen! Veel pret daar, maar dat komt vast en zeker goed! -
27 December 2008 - 16:20
Martijn A.k.a DonKey:
Mannen van het goede leven!! Mooi verhaal weer!! Haha!
Ben benieuwd naar het volgende avontuur -
28 December 2008 - 02:44
Karin:
Leuk de verhalen te lezen! Al een beetje bijgekleurd?
Blijf vooral genieten en vooral niet verliezen met voetbal!!!!(anders ontkennen dat je uit NL komt hoor hahha)
Ik geniet nog even van de hawaiiaanse golven en zon :)!! Toch ben ik nog wel een beetje jaloers.... ik zat lange tijd "vast" op JFK (NYC) en dat is een stuk relaxer wanneer je alle tijd van de wereld hebt!!!
Hasta luego -
28 December 2008 - 10:19
Bianca:
Hoi jongens, zo te lezen maken jullie een hoop avonturen mee en het is vast niet zo saai als vergunningen uitgeven hihihi. Hoop dat jullie leuke kerstdagen hebben gehad en ben benieuwd hoe jullie oud en nieuw verloopt.
Nou jongens geniet ervan en voor Sander en dikke knuf van Fitz
Ik blijf jullie volgen dus blijf schrijven op jullie website
Groetjes B+Cats -
28 December 2008 - 23:41
Jennifer:
Mannen, mooi verhaal! Geweldig geschreven. Kant en klaar voor de herdruk van Lonely Planet Mexico óf een hele grote advertentie ;)
Heel veel fun tijdens oud&nieuw en de rest van de roadtrip natuurlijk!
XX Jen
PS Doe por favor iets aan de groene achtergrond of witte letters! -
29 December 2008 - 10:30
Raoel:
Buenos dias amigos!
Heb alle verhalen zitten lezen en het klinkt wel erg goed allemaal. Ben benieuwd of jullie een beetje op die plank kunnen blijven staan!!
Veel plezier! Raoel -
29 December 2008 - 18:29
Broeder:
Ha jongens,
Mooi om te horen dat het goed met jullie gaat! Goed weer is het ook nog steeds, zo te zien.
Groeten vanuit een besneeuwd Frankrijk!
Bro
PS Zet eens een foto van Mariana op de site... -
30 December 2008 - 11:08
Dieuwertje:
Buenos Diaz Senor!
Twee weken lang zat ik met mijn voetjes in het gele zand van Gran Canaria. Dacht even dat ik in een paradijsje was beland met al die zon, zee en zonnebrandlucht...Kom ik terug, lees ik jullie avonturen. Gelijk stikjaloers! Dat is pas echt reizen! Heerlijk hoor gasten, muy bien!
En blonde god als je bent Ab, probeer niet alle Mexicaanse guapas het hoofd op hol te brengen he! :-)
Liefs,
Dieuwertje -
30 December 2008 - 18:04
Loes:
Hoi boys,
Wel een wat late reactie. Wat hebben jullie al veel gezien! Een lekker lang bericht, reizen we even met jullie mee. Heerlijk in de zon. Hier ook zonnig maar wel -5.'k Heb het gevoel dat jullie al een maand weg zijn! Geniet ervan. Tot de volgende keer!xx -
30 December 2008 - 18:32
Thomas:
Ziet er mooi uit mannen, Krijg er een beetje heimwee van! In escondido is hostel las olas slapen!! Prima hostel en vlak bij alle gezellige barretjes! Heel veel plezier nog en ben benieuwd naar het volgende verhaal! Groeten aan de Mexicanen -
30 December 2008 - 20:04
Petra Van PZR:
Hola Albert en Sander,
Wat leuk jullie verhalen te mogen lezen.
Ben een super fan van jullie en blijf jullie zeker volgen.
Veel plezier daar in Mexico en tot het volgende reisverhaal.
Toedels, Peet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
